
روایت کارگردان برنده اسکار از لحظات ترسناکی که گذرانده - فیلم ما برنده اسکار شد، اما زندگی ما بهتر از قبل نشده
به گزارش سرویس فرهنگ و هنر خبر ناب به نقل از همشهری - همشهری آنلاین: هالیوود ریپوتر، بلال، یکی از کارگردانان مستند برنده جایزه اسکار، به همراه دو مرد دیگر به نام های خالد محمد شَنران و ناصر شریتح، اواخر ماه مارس مورد حمله و بازداشت قرار گرفتند. یکی دیگر از کارگردانان این فیلم، یوال آبراهام، خلاق اسرائیلی، گفت بلال پس از حمله گروهی از شهرک نشینان به روستای محل سکونتش در سوسیا، «از ناحیه سر و شکم مجروح شده و در حال خونریزی» بود.
طبق گفته آبراهام، پس از آن که آکادمی اسکار از صدور بیانیه ای در حمایت از بلال پس از پیروزی فیلم خودداری کرد، این سازمان به سرعت عذرخواهی کرد. در بیانیه ای بعدی اعلام شد: «ما هر گونه سرکوب آزادی بیان را تحت هر شرایطی محکوم می کنیم.»
اکنون، بلال در نوشته ای از تجربه اش با صدای خودش می گوید. در یک عصر معمولی در ۲۴ مارس، بلال می نویسد که به سرعت توسط گروهی از مردان در خانه اش مورد حمله قرار گرفت و باور داشت که او و همسرش آن شب کشته خواهند شد. بلال نوشت: «نوشتن درباره آن لحظه برایم دشوار است. پس از ضرب و شتم، دستبند زده شدم، چشمانم را بستند و مرا به درون یک خودروی نظامی انداختند. برای ساعت ها با چشمان بسته روی زمینی که بعداً فهمیدم پایگاه نظامی بود، دراز کشیده بودم و از این می ترسیدم که مدت طولانی بازداشت و بارها دیگر کتک بخورم. یک روز بعد آزاد شدم.»
این فیلم ساز گفت برنده شدن جایزه اسکار، تنها سه هفته پیش از حمله، «یکی از شگفت انگیزترین لحظات زندگی اش» بود. او گفت: «طعم قدرت و امکان را چشیدم… لس آنجلس و اسکار جهانی کاملاً متفاوت با دنیایی بود که من می شناسم: مجذوب ساختمان های عظیم، ماشین های پرسرعت و ثروتی که همه جا را فرا گرفته بود، شدم. و ناگهان، ما چهار کارگردان، روی یکی از مهم ترین صحنه های جهان، جایزه را دریافت کردیم.»
اما با وجود اینکه فیلم در سطح جهانی مورد توجه قرار گرفت، بلال اعتراف می کند که احساس می کند آن ها در تلاششان برای بهبود زندگی جامعه شان شکست خوردند. او گفت: «زندگی من هنوز در گرو شهرک نشینان و اشغال است. جامعه ام هنوز از خشونت بی پایان رنج می برد. فیلم ما اسکار برد، اما زندگی ما بهتر از قبل نشده است.»
بلال در ادامه نوشت حمله ای که به او و جامعه اش صورت گرفت، «وحشیانه» بود، اما در آن منطقه زیاد از این چیزها رخ می دهد. او افزود: «تنها چند روز بعد، ده ها شهرک نشین، بسیاری با ماسک، به جینبا، روستایی نزدیک حمله کردند. پنج نفر به بیمارستان منتقل شدند و بیش از ۲۰ نفر بازداشت شدند. سپس ارتش به روستا حمله و خانه ها، مسجد و مدرسه را غارت کرد.»
با توجه به توجه رسانه ای که به خاطر پیروزی در اسکار جلب شده، بلال در پایان مقاله از مردم می خواهد که از خشونتی که در سوسیا و فراتر از آن رخ می دهد، «روی برنگردانند». او نوشت: «می دانم هزاران هزار نفر اکنون نام من و داستانم را می دانند، نام جامعه ام و داستان مان را می دانند و با ما هستند و از ما حمایت می کنند. حالا روی برنگردانید.»
ارتش اسرائیل (IDF) نسخه متفاوتی از رویداد را در بیانیه ای پس از این حادثه ارائه داد و گفت خشونت زمانی آغاز شد که «چند تروریست به سمت شهروندان اسرائیلی سنگ پرتاب کردند و خودروهای آن ها را آسیب زدند.» به گفته این بیانیه، هر دو طرف به سمت هم سنگ پرتاب کردند و زمانی که نیروهای امنیتی ارتش و پلیس اسرائیل وارد درگیری شدند، «چند تروریست به سمت آن ها نیز سنگ پرتاب کردند.» هر دو طرف توافق دارند که سه فلسطینی بازداشت شدند.
فیلم «سرزمین دیگری نیست» که به رابطه در حال شکل گیری میان یک فعال فلسطینی و یک روزنامه نگار اسرائیلی می پردازد، توسط چهار فیلم ساز ساخته شده ــ دو اسرائیلی و دو فلسطینی. این فیلم در دوم مارس جایزه بهترین مستند را در نود و هفتمین دوره جوایز اسکار دریافت کرد.
این خبر توسط سایت همشهری آنلاین منتشر شده و خبر ناب صرفا آن را به اشتراک گذاشته است.
منبع : همشهری آنلاین