انتقاد روزنامه اصولگرا از رسانه ملی: وقتی اتوبوس اتوبوس آدم می آورید، قطار قطار اشتباه می کنید -  تریبون یک جناح خاص شده اید
سرویس فرهنگ و هنر - یک حکمرانی خوب اولاً تلاش می‌کند با بهبود شاخص‌های حکمرانی فضای اعتراضی را کاهش دهد؛ ثانیاً وظیفه خود می‌داند با همه ابزارهایش، گسل‌هایی را که جامعه را به دو یا چند دسته انبوه تقسیم می‌کند، کاهش دهد یا حداقل غیرفعال نگه دارد.

به گزارش سرویس فرهنگ و هنر خبر ناب به نقل از خبرآنلاین - روزنامه فرهیختگان نوشت:حال اگر در شرایطی که حکمرانی درگیر یک جنگ شناختی پیچیده و چند لایه است، یک رسانه رسمی تبدیل به پیشران فعال سازی یکی از گسل های غیر واقعی و برساخته قومی، مذهبی و... شود چه باید گفت؟ اساساً چطور می شود که یک رسانه به ابزار قطبی سازی جامعه تبدیل شود؟

رسانه عمومی برای توجیه و توضیح تصمیم ها، سیاست ها و روندها به سمت تولید استدلال عمومی می رود. رسانه عمومی خیر جمعی را می شناسد و روی فصول مشترک تولید پیام می کند. رسانه عمومی سرگرمی را می شناسد و به دیالکتیک پیام و سرگرمی باور دارد و...

اگر ساختار، سیاست گذاری ها و رفتارهای کارگزاران یک رسانه به جای هدف گذاری آرمان های ملی طوری صورت بندی شود که در باور عمومی تبدیل به بخشی از کمپین سیاسی و اجتماعی یک جناح خاص تلقی شود، آن رسانه نه تنها امکان ترمیم گسل ها را نخواهد داشت، بلکه خود قسمتی از صورت مسئله خواهد بود. رفتارهای بی پروای مدیران رسانه ها در حمایت از افراد خاص در حوزه سیاست یا نقد صریح رقبا و جریان های دیگر، مخاطب رسانه را در حد هواداران همان کنشگر سیاسی محدود می سازد و این سبب می شود رفتارهای مثبت آن رسانه دیده نشود و کنش های آن در ترمیم گسل ها کمتر اثر کند و از سوی دیگر اشتباه هایش سهوی یا عمدی پررنگ دیده شود.

 سرمایه یک رسانه به استودیو و دوربینش نیست به مخاطب آن است؛ اگر چندسال یک رسانه را به سمت فرار از مخاطب هدایت کنیم به طور طبیعی در شرایط دشوار هزینه بیشتری متحمل می شویم. چنین رسانه ای در شرایط بحران فاقد اعتمادبه نفس است و مرعوب و غیرحرفه ای با پدیده ها برخورد می کند و رفتار گسل آفرین از خود بروز می دهد.

رسانه ای که به دور از اصول حرفه ای با منابع انسانی برخورد کند و اتوبوس اتوبوس نیرو بیاورد و ببرد، حتماً قطار قطار اشتباه می کند. نیرویی که به جای سر برآوردن از دل رسانه ها و مرارت های آن از درون گعده ها و پاتوق سر برآورد برای رسانه هزینه زایی خواهد کرد و گسل های اجتماعی را فعال می کند.رسانه ای که در آن نیروهایش برای رئیس رسانه تعیین تکلیف می کنند و با فشار اجتماعی جلوی تصمیمات اصلاحی را می گیرند، در شرایط بحران، گسل ها را تشدید می کند و نمی تواند تصمیم بگیرد. رسانه ای که چنین کادریابی کرده باشد به جای دیدن مشکلات و رفتن سراغ راه حل های واقعی، ساده سازی می کند و در وهله نخست همه چیز را به توطئه های پنهان ربط می دهد.

این خبر توسط سایت خبرآنلاین منتشر شده و خبر ناب صرفا آن را به اشتراک گذاشته است.

منبع : خبرآنلاین

اخبار گوناگون در خبر ناب