بازیگر تاسیان: سعی کردم یک منشی کلیشه ای نباشم

به گزارش سرویس پلاس خبر ناب به نقل از رکنا - دنیز دانش صمدی که در نخستین اثرش در شبکه نمایش خانگی با ایفای نقش پری آشتیانی منشی شرکت نجات شناخته شد، در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا از ویژگی های شخصیتی که ایفا کرده، تعامل با کارگردان و بازخوردهای مخاطبان گفت.

شما فعالیت خود را از تئاتر آغاز کردید و سپس وارد حوزه فیلم کوتاه و بعد نمایش خانگی شدید. از میان عرصه نمایش و تصویر بیشتر به کدام یک برای ایفای نقش علاقه مندید؟ چرا؟

نمی توانم بگویم کدام یک را بیشتر دوست دارم بلکه باید بگویم هرکدام تجربه بسیار متفاوتی برایم دارند. یکی از جذابیت های تئاتر، تمرین کردن، کم کم نزدیک شدن به نقش و کشف کردن، خراب کردن و دوباره از نو ساختن است و همچنین لذت همزمانی اجرای بازیگر و تماشای آن توسط مخاطب. ما اساسا باید با همه وجود در لحظه حضور داشته باشیم و همچنین می توانیم هر شب احساس متفاوتی را تجربه کنیم. همه این تجربه ها جلوی دوربین بسیار به یک بازیگر کمک می کند.

از چه طریق به سریال «تاسیان» دعوت شدید؟

من آبان ۱۴۰۲ در تئاتری به نام «اتللو_نزدیک شدن» بازی داشتم که آقای صابر ابر و خانم پانته آ پناهی ها اجرای مرا دیدند و دوست داشتند و چون مشغول بازی در سریال «تاسیان» بودند، من را به خانم تینا پاکروان کارگردان سریال معرفی کردند و اینگونه بود که به این پروژه پیوستم.

کاراکتر «خانم آشتیانی» چه ویژگی هایی داشت که باعث شد این نقش را بپذیرید؟ برای ایفای آن با چه چالش هایی مواجه بودید؟

ابتدا باید بگویم که متوجه این بودم که نقش کوچکی به من سپرده شده که شاید در ظاهر کاراکتر چندان مهمی نباشد اما خانم تینا پاکروان کمک کردند که بازی ام در همان سکانس های کوتاه نیز معمولی نباشد. به عنوان مثال به من گفتند که لحظه ای وجود دارد که بسیار مهم هست و با ری اکشن (واکنش) من متوجه مرگ «منوچهر» می شویم و خب سعی کردم کمی با وسواس بازی ام را ارائه بدهم و جزئیاتی را به نقش اضافه کنم تا بتوانم کاراکتر بسازم و بازی من تیپ تکراری یک منشی کلیشه ای نباشد.

دوست داشتم این منشی در عین حال که فضول است، مردم دوستش داشته باشند و به اصطلاح منفی از آب درنیاید. ناگفته نماند که این کاراکتر از خودم دور بود و با اضافه کردن لحن و تکیه کلام که پیشنهاد کارگردان هم بود، سعی کردم مدل نگاه کردن، راه رفتن، گوش دادن و در حقیقت بدن جدیدی برای خانم آشتیانی طراحی کنم.

تعامل شما با تینا پاکروان در مقام کارگردان و همبازی شدن با بابک حمیدیان و دیگر بازیگران این سریال چگونه بود؟

خانم پاکروان علاوه بر کارگردانی چون تجربه بازیگری هم داشتند، بسیار توانستند به من کمک کنند، پیشنهاد دهند، و به من اجازه دهند که با هم گفت وگو کنیم و نظرات من را بشنوند. تجربه بازی مقابل آقایان حمیدیان، بهبودی، قائدی و… بسیار به من کمک کرد و خوش شانس بودم که پارتنرهای بی نظیری مثل این عزیزان داشتم که بتوانم از تجربه آن ها و پیشنهادهایشان استفاده کنم.

سخت ترین سکانسی که در این پروژه ایفا کردید، کدام است؟

سکانس پلان قسمت اول یکی از لحظات بسیار سخت بود چون در انتهای سکانس که به صورت کامل گرفته می شد، من وارد می شدم و اگه کوچک ترین اشتباهی از من سر می زد باید دوباره آن سکانس پلان پیچیده و طولانی (حدودا ۴ دقیقه) گرفته می شد. در این زمان من بیشترین استرس را تجربه کردم. همچنین سکانس خودکشی «منوچهر» و مواجهه من با آن صحنه با اینکه دو برداشت بود اما سعی کردم همذات پنداری کنم و خود را در موقعیت مشابه قرار دهم تا بتوانم از پس آن بربیایم.

از بازخورد مخاطبان برایمان بگویید.

با وجود کوتاه بودن نقشم اما پس از پخش قسمت ۸ بسیار دیده شدم که کمی از تصورم دور بود و توقع این همه واکنش مثبت را نداشتم. از نگاه و توجه مخاطبان ممنونم.

اگر از نگاه مخاطب به این سریال نگاه کنیم، این اثر برحسب کدام ویژگی هایش می تواند مخاطب را با خود همراه کند؟

همزمانی یک عشق در بستر تاریخی مهم و همچنین تیمی از بهترین ها در پشت و جلوی دوربین.

سریال «تاسیان» داستانی عاشقانه را در دهه ۵۰ شمسی روایت می کند؛ داستان از مهر ۱۳۵۶ شروع می شود و تمرکز آن بر عشقی است که بین امیر و دختر جوانی به نام شیرین شکل می گیرد.

در این سریال، هوتن شکیبا، مهران مدیری، نازنین بیاتی، صابر ابر، بابک حمیدیان، پانته آ پناهی ها، محمدرضا غفاری، مهسا حجازی، محمدرضا شریفی نیا، مجید یوسفی، پوریا شکیبایی و نسرین نصرتی به ایفای نقش پرداخته اند.