شیوع بیماری ویروس آبله مرغان در فصل بهار

به گزارش سرویس اجتماعی خبر ناب به نقل از همشهری - آبله مرغان که بیشتر به عنوان یک بیماری دوران کودکی شناخته می شود، در بهار با شدت بیشتری در جامعه دیده می شود.

در این مطلب از همشهری آنلاین، به بررسی دلایل افزایش شیوع آبله مرغان در فصل بهار، علائم، روش های انتقال، پیشگیری و نکات مهم مراقبتی خواهیم پرداخت. همچنین نکاتی کاربردی برای والدین، معلمان، و افرادی که با کودکان سروکار دارند ارائه خواهد شد تا بتوانند از شیوع بیشتر این بیماری پیشگیری کنند یا با آن به شیوه ای مناسب برخورد نمایند.

اگر در اطراف خود کودکی دارید یا در محیط های آموزشی یا درمانی فعالیت می کنید، خواندن این مطلب می تواند شما را در برابر یکی از شایع ترین بیماری های ویروسی فصل بهار مجهزتر کند.

علت افزایش شیوع آبله مرغان در فصل بهار

یکی از پرسش های رایج این است که چرا آبله مرغان به طور خاص در فصل بهار شیوع بیشتری دارد. چند عامل در این پدیده نقش دارند که در ادامه به آن ها خواهیم پرداخت.

• افزایش فعالیت های گروهی و تماس نزدیک: با پایان فصل زمستان و گرم تر شدن هوا، افراد به خصوص کودکان تمایل بیشتری به حضور در جمع، بازی در پارک ها، اردوهای مدرسه و فعالیت های گروهی پیدا می کنند. این نزدیکی فیزیکی، مسیر انتقال ویروس را بسیار آسان تر می کند.
• ضعف نسبی سیستم ایمنی در پایان زمستان: در پایان زمستان بسیاری از افراد دچار کمبود ویتامین D، کاهش فعالیت بدنی و تغییر در الگوهای تغذیه ای هستند. این عوامل باعث تضعیف سیستم ایمنی شده و بدن را در برابر بیماری های ویروسی آسیب پذیرتر می کند.
• ویژگی های ویروس عامل آبله مرغان : ویروس واریسلا زوستر (Varicella-Zoster Virus) که عامل آبله مرغان است، در هوای معتدل و مرطوب بهار پایداری بیشتری دارد و توانایی انتقال از فردی به فرد دیگر در این شرایط افزایش می یابد.

آشنایی با علائم و دوره نهفتگی آبله مرغان

شناخت دقیق علائم بیماری به تشخیص زودهنگام و پیشگیری از انتقال بیشتر کمک می کند. آبله مرغان معمولاً با یک دوره نهفتگی و سپس بروز علائم مشخص آغاز می شود.

• دوره نهفتگی: بین ۱۰ تا ۲۱ روز از زمان ورود ویروس به بدن طول می کشد تا علائم ظاهر شوند. در این مدت فرد آلوده می تواند ناقل باشد بدون آنکه نشانه ای از بیماری داشته باشد.
• علائم اولیه: تب خفیف، سردرد، بی حالی، کاهش اشتها، و گلودرد ممکن است در روزهای اول دیده شوند.
• ظاهر شدن بثورات پوستی: مهم ترین و مشخص ترین علامت، دانه های قرمز و تاول مانند روی پوست است که ابتدا در صورت و تنه ظاهر می شوند و سپس به کل بدن گسترش می یابند. این ضایعات طی چند روز خشک شده و تبدیل به پوسته می شوند.
• خارش شدید: یکی از مشکلات اصلی بیماران، خارش زیاد بثورات پوستی است که در کودکان می تواند منجر به زخم شدن پوست شود.

راه های انتقال و پخش سریع بیماری

برای درک بهتر شدت واگیر بودن آبله مرغان، لازم است بدانیم این بیماری از چه روش هایی به دیگران منتقل می شود.

آبله مرغان عمدتاً از طریق تماس مستقیم با ترشحات تنفسی (عطسه و سرفه) یا تماس با مایع تاول ها منتقل می شود. ویروس از طریق هوا نیز قابل انتقال است و در محیط های بسته مثل کلاس درس یا خانه به سرعت گسترش می یابد.

ازآنجایی که افراد آلوده می توانند از ۲ روز پیش از ظهور بثورات تا ۵ روز پس از خشک شدن کامل تاول ها ناقل بیماری باشند، شناسایی و ایزوله کردن به موقع افراد بیمار اهمیت بالایی دارد.

چه افرادی بیشتر در معرض خطر هستند؟

اگرچه آبله مرغان بیشتر در کودکان دیده می شود، برخی گروه ها در معرض خطر بیشتری از عوارض این بیماری قرار دارند:

• نوزادان و شیرخواران
• زنان باردار (در صورت ابتلا ممکن است برای جنین خطرناک باشد)
• افراد با سیستم ایمنی ضعیف (مانند بیماران سرطانی، ایدز، یا کسانی که داروهای سرکوب ایمنی مصرف می کنند)
• افرادی که در کودکی به بیماری مبتلا نشده اند و واکسن نزده اند

برای این افراد، آبله مرغان می تواند شدیدتر ظاهر شود و گاهی نیاز به بستری در بیمارستان دارد.

روش های پیشگیری از آبله مرغان

با وجود واگیر بودن بالا، راه هایی برای پیشگیری از این بیماری وجود دارد. برخی از این روش ها شامل اقدامات فردی و برخی دیگر شامل تدابیر عمومی و بهداشتی هستند.

• واکسیناسیون: مهم ترین روش پیشگیری، تزریق واکسن آبله مرغان است. این واکسن معمولاً در سنین پایین تزریق می شود و در بسیاری از کشورها بخشی از برنامه واکسیناسیون کودکان است.
• جداسازی افراد مبتلا: اگر فردی دچار علائم آبله مرغان شد، باید تا خشک شدن کامل تاول ها از حضور در جمع پرهیز کند. این کار از انتقال ویروس به دیگران جلوگیری می کند.
• رعایت بهداشت فردی: شستشوی مرتب دست ها، استفاده از دستمال هنگام عطسه و سرفه، و ضدعفونی سطوح می تواند به کاهش انتقال ویروس کمک کند.
• اطلاع رسانی در مدارس و مهدکودک ها: در صورت مشاهده مواردی از بیماری، اطلاع رسانی به اولیاء و اتخاذ تدابیر موقتی مثل مرخصی دادن به کودک مبتلا ضروری است.

نحوه مراقبت از بیماران مبتلا به آبله مرغان

اگر کودک یا فردی در خانواده به آبله مرغان مبتلا شد، مراقبت صحیح در خانه می تواند در تسریع بهبود و جلوگیری از عوارض نقش مهمی ایفا کند.

• استفاده از داروهای تب بر (غیر اسپرینی) برای کنترل تب
• استفاده از لوسیون کالامین یا حمام بلغور جو دوسر برای کاهش خارش
• جلوگیری از خاراندن تاول ها با کوتاه کردن ناخن ها و پوشاندن دست ها در کودکان
• رساندن مایعات کافی به بدن و حفظ تغذیه مناسب
• استفاده از لباس های نخی و خنک برای آرامش بیشتر پوست

درصورتی که علائمی مانند تب بسیار بالا، مشکل در تنفس، یا بثورات غیرمعمول مشاهده شد، مراجعه به پزشک ضروری است.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگرچه در برخی موارد آبله مرغان بدون نیاز به درمان خاصی در خانه کنترل می شود، اما در موارد زیر باید فوراً به پزشک مراجعه کرد:

• کودک دچار تب بالای ۳۹ درجه و مداوم باشد
• تاول ها چرکی شوند یا علائم عفونت نشان دهند
• علائمی مانند خواب آلودگی شدید، بی قراری یا تشنج مشاهده شود
• بیمار در گروه پرخطر مانند بارداران یا بیماران با ضعف ایمنی قرار داشته باشد

سخن پایانی

آبله مرغان اگرچه در برخی موارد بیماری خفیفی است، اما در صورت بی توجهی می تواند موجب ناراحتی گسترده و گاهی عوارض جدی شود. فصل بهار به دلیل شرایط مناسب برای گسترش ویروس، فصل پرخطری برای شیوع این بیماری است.

با آگاهی از دلایل افزایش شیوع در بهار، شناخت علائم و روش های انتقال، توجه به مراقبت های خانگی مناسب و مهم تر از همه پیشگیری از طریق واکسیناسیون و رعایت بهداشت، می توان تا حد زیادی از شیوع و عوارض این بیماری جلوگیری کرد. مسئولیت پذیری اجتماعی، به ویژه از سوی والدین و کارکنان مراکز آموزشی، در پیشگیری از گسترش آبله مرغان در فصل بهار نقش کلیدی دارد. در نهایت، آگاهی بهترین سلاح در برابر بیماری های واگیردار است و همین آگاهی می تواند به شما کمک کند تا فصل زیبای بهار را با آرامش و سلامتی پشت سر بگذارید.

این خبر توسط سایت همشهری آنلاین منتشر شده و خبر ناب صرفا آن را به اشتراک گذاشته است.

منبع : همشهری آنلاین