پیشداوری نکنیم! - (نبرد رستم و سهراب) موزیکال نیست
به گزارش سرویس پلاس خبر ناب به نقل از رکنا - این کارگردان تئاتر درتشریح ویژگی های این اثر نمایشی، تاکید کرد که نمایش های بزرگ و فاخر ملی میهنی باید مورد حمایت بخش دولتی قرار بگیرند.
او که پیش تر نمایش «هفت خان اسفندیار» را اجرا کرده است، درباره پرداختن به شاهنامه در دو اثر نمایشی تازه خود توضیح داد: «نبرد رستم و سهراب» در جهت دغدغه و باور مشترک ما درباره مفهوم وطن روی صحنه می رود. به این معنا که نمایش این باور مشترک را به نمایش می گذارد.
حسین پارسایی با اشاره به علاقه مندی مردم کشورمان به شاهنامه افزود: مردم ما قصه های شاهنامه و به ویژه داستان نبرد رستم و سهراب را دوست می دارند و ما نیز با در نظر گرفتن همین علاقه مندی، تلاش کرده ایم این اثر را با بهره گیری از همه امکانات فنی، ماشینری، نورپردازی، انیمیشن، جلوه های ویژه میدانی و ... برای مردم دیدنی کنیم.
او اضافه کرد: اجرای نمایش هایی همچون «الیورتویست»، «بینوایان»، «هفت خان رستم» و ... برایم تمرینی بودند تا به ساختار مناسبی در رابطه با اجرای نمایش های ملی دست پیدا کنم؛ کاری که سرشار از شاخصه های نمایش های ملی مان باشد. پیش تر با اجرای «هفت خان اسفندیار» کوشیدم این نمایش را در سالن روی صحنه بیاورم اما حال در یک میدان بزرگ با بیش از چند هزار تماشاگر مواجهیم و تلاش کرده ایم همه تجربیات پیشین را برای اجرای یک نمایش ایرانی با روح حماسی و آیینی با شاخص های تئاتر ملی تجربه کنم و البته که همواره مشغول تجربه اندوزی هستم.
پارسایی درباره اجرای نمایشی بزرگ و پرهزینه در شرایطی که اجرای تئاتر با دشواری های گوناگونی همراه شده است، توضیح داد: اعتقادم این است که نمایش، خود مرا می خواند. ما برای چنین تدارکی دعوت می شویم و حال آنکه از ابتدا چنین تصوری برای اجرای کارمان نداریم. اما در رویارویی با شاهنامه و آوردگاه رستم و سهراب، کم کم این شکل از اجرا پدیدار شد و به تدریج از سالن اجرا به فضای باز رسیدیم و محیطی بزرگ همچون استادیوم تنیس را مناسب ترین محل برای اجرای این اثر یافتیم.
او ادامه داد: خوشبختانه با حمایت بخش خصوصی به این اجرا رسیدیم و البته که از آغاز به فرجام کار فکر نمی کنم که مثلا کار، چه ابعادی خواهد داشت. این نمایش حاصل یک سال و نیم تلاش است که این مهندسی اجرا را ایجاد کرده و در اجرای آن از احشام، نورپردازی و ماشینری کم نظیری در تئاتر ایران بهره برده ایم و تعداد افراد زیادی علاوه بر بازیگران اصلی در کنارمان هستند. در حد بضاعت مان تلاش کرده ایم نمایشی آبرومند مقابل تماشاگران بگذاریم. ضمن اینکه امیدوارم بعد از این، استادیوم تنیس به عنوان یک پایگاه فرهنگی، مورد استفاده گروه های هنری قرار بگیرد.
پارسایی، تماشاگران تئاتر را سرمایه ای بزرگ خواند و در پاسخ به اینکه با توجه به قیمت بلیت این اثر، نمایش خود را برای چه طیفی از تماشاگران اجرا می کند، گفت: در این سال ها در جریان شکل گیری آثار نمایشی به عنوان هنری گران، پرزحمت با بازدهی ضعیف اقتصادی بوده ام. به طوری که اگر یارانه تئاتر نباشد، حتی اجرای یک نمایش کم پرسوناژ با امکاناتی محدود و در سالنی با ظرفیت ۱۰۰ صندلی نیز به سختی روی صحنه می رود. اگر چنین نمایشی را با پایین ترین رقم دستمزد، در حد دستمزد کارگری در نظر بگیریم، دست کم بین ۶۰۰ تا ۷۰۰ میلیون تومان هزینه خواهد داشت و از آنجاکه گروه نمایشی باید ۲۰ درصد فروش گیشه را به سالن بدهد، باید به فروشی حدود ۱ میلیارد تومان دست پیدا کند تا بتواند هزینه های تولید خود را جبران کند. بنابراین لازم است قیمت بلیت این نمایش حدود ۳۳۰ هزار تومان تعریف شود.
پارسایی با اشاره به رقم ناچیز کمک هزینه گروه های نمایشی افزود: عملا به دلیل اینکه یارانه های نمایشی، کفاف هزینه های این هنر گران را نمی دهد، بخشی از هزینه کار را مخاطب تامین می کند. بنابراین وقتی نقدینگی لازم را برای حمایت از گروه نمایشی نداریم، آن گروه به ناچار باید بلیت خود را طوری قیمت گذاری کند تا بتواند هزینه های تولید کار را پوشش بدهد.
او ادامه داد: نمایش ما بیش از ۳۰۰ نفر عوامل دارد و علاوه بر هزینه های بالای آماده سازی اش، هزینه زیادی انجام شد تا فضای استادیوم تنیس برای اجرای تئاتر تجهیز شود. قیمت بلیت نمایش ما از ۵۹۰ هزار تومان شروع می شود و تا یک میلیون و ۳۵۰ هزار تومان در نظر گرفته شده است و اگر پایین تر از این باشد، ضرر می دهیم. در حال حاضر ۵۹۰ هزار تومان رقمی است که برای بسیاری از هزینه های روزمره و بدیهی می پردازیم.
او با یادآوری بهره مندی نمایش قبلی اش از حمایت دولتی توضیح داد: از آنجاکه در نمایش «هفت خان اسفندیار» مورد حمایت یک ارگان دولتی قرار گرفتیم، توانستیم قیمت بلیت را از ۷۰۰ هزار تومان به ۳۰۰ هزار تومان برسانیم اما در این اجرا از چنین حمایتی برخوردار نیستیم ضمن اینکه امکانات فنی اش بسیار گسترده تر است. اگر بخواهیم نمایشی با کیفیتی بالا روی صحنه ببریم که مورد پذیرش مردم باشد، باید بتوانیم هزینه های تولیدش را هم تامین کنیم.
پارسایی خاطرنشان کرد: هر اثر هنری که فاخر نامیده می شود، یا باید از یارانه نمایشی برخوردار شود یا مردم علاقه مند، در تامین هزینه هایش مشارکت کنند.
او ادامه داد: برای تماشاگرانی که از تمکن مالی کمتری برخوردار هستند، فرصت هایی فراهم کرده ایم که به جز صندلی های ۵۹۰ هزار تومانی، از صندلی های دیگری استفاده کنند و به زودی چندین سانس را در نظر می گیریم که این عزیزان بتوانند نمایش را ببینند. به هر حال چاره ای نداریم و اگر قیمت را پایین تر از این در نظر می گرفتیم، ضرر می کردیم و نمی توانستیم دستمزد عوامل گروه را که دستمزد عجیب و غریبی هم نیست، بپردازیم.
این کارگردان از تماشاگران و مردم خواست درباره قیمت بلیت نمایشش پیشداوری نکنند و توضیح داد: در شرایط فعلی، اگر دستگاه های فرهنگی که موظف هستند از آثار نمایشی به عنوان بخشی از نیاز روحی و روانی مردم ، حمایت کنند، گروه اجرایی می تواند با بهره مندی از یارانه دولتی، بلیت نمایش خود را قیمت گذاری کند. بنابراین یا نباید چنین آثاری تولید کرد یا اگر قرار است تولید کنیم، باید مورد حمایت قرار بگیریم.
پارسایی تاکید کرد: با در نظر گرفتن این نکات، از تماشاگران می خواهم پیش از دیدن نمایش درباره قیمت بلیت آن پیشداوری نکنند چراکه با دیدن کار متوجه حجم عظیم هزینه های آن خواهند شد و در می یابند که ما کم فروشی نکرده ایم و نگاه تجاری نداشته ایم.
او با تاکید بر اینکه برای قشر خاصی تئاتر کار نمی کنم، اضافه کرد: مردم، مردم هستند و همه آنان مورد احترام من. این نمایش نیز همچون خود شاهنامه متعلق به مردم است. همه آثار نمایشی نیز نیازمند تماشاگران فهیم تئاتر هستند اما صرفا نمی توان از بخش خصوصی انتظار داشت که اثر تولید کند و قیمت بلیت را پایین بیاورد بدون اینکه مورد حمایت قرار بگیرد. در حال حاضر ممکن است دستگاه های فرهنگی متعددی هم به ما کمک کنند ولی در قیمت بلیت تاثیری نخواهد داشت چون اصل هزینه های کار بالاست. به عنوان نمونه چندین میلیون تومان هزینه کرده ایم تا بتوانیم برق محیط را برای اجرای تئاتر تجهیز کنیم. دستگاه های خنک کننده ای که در این محیط استفاده می شوند، برق زیادی مصرف می کنند و هزینه برق هم بر عهده خود گروه است. اینها نمونه های کوچکی از هزینه های ماست.
پارسایی ادامه داد: بنابراین باید نگاه منصفانه ای به قیمت گذاری بلیت آثار هنری داشته باشیم چراکه همه هزینه های سرسام آور روتین زندگی، هر روز به ما تحمیل می شود ولی در بخش هنری چنین نیست. همچنانکه همین که پای تعطیلی به میان می آید، اولین جایی که تعطیل می شود، فعالیت های فرهنگی است.
او با اشاره به شعر سهراب سپهری «چشم ها را باید شست/ جور دیگر باید دید» افزود: برای تولید آثار بزرگ ، فاخر و تاثیرگذاری که برخاسته از مفاهیم ارزشمند جامعه باشد، باید هزینه کنیم و بخش دولتی باید به میدان بیاید. در تمام دنیا شهرداری ها از آثار فرهنگی و ملی حمایت می کنند ولی ما چنین روالی نداریم. باید آثار هنری را از این جهت قضاوت کنیم که هر اثر متناسب با شرح هزینه هایش چگونه قیمت گذاری می شود. هر اثر هنری با توجه به گروه اجرایی و لوکیشن اجرایش، هزینه متفاوتی خواهد داشت. من هم گرانی و فشار اقتصادی را درک می کنم ولی در حد توان مان قیمت بلیت را کاهش داده ایم.
این کارگردان که پیش از این نمایش های موزیکالی چون «الیورتوییست» و «بینوایان» را اجرا کرده است، تاکید کرد: «نبرد رستم و سهراب» یک نمایش موزیکال یا کنسرت تئاتر نیست بلکه یک سوگ نمایشی عظیم و حماسی است که در گونه تراژدی می گنجد. در این نمایش هیچ سازی دیده نمی شود و فضای کار اجازه نمی دهد که این نمایش را در قالب چیزی به غیر از یک نمایش آیینی اجرا کنیم. تلاش کرده ایم با بهره گیری از عناصر تعزیه، نمایش خود را در قامت یک نمایش ایرانی اجرا کنیم و اصل نمایش مان هم باور مشترک وطن است، همان چیزی که رستم به عنوان قهرمان شاهنامه برایش می جنگد.
این خبر توسط سایت رکنا منتشر شده و خبر ناب صرفا آن را به اشتراک گذاشته است.
منبع : رکنا
- عکسچهره واقعی بازیگر نقش دیبا در سریال طوبی - تفاوت فاحش خارج از سریال + تصاویر و بیوگرافی شیما جعفرزاده
- رونمایی (نفس) دختر پژمان بازغی از تیپ و چهره متفاوت اش
- تصاویر ویلای بهشتی و محشر بهرام رادان و مینا مختاری در رامسر ! - حسرت به دل مردم می گذارند !
- اشکان خطیبی برای نخستین بار از پدر خوشتیپش رونمایی کرد
- بررسی استایل سراسر ایرانی هانده ارچل در ایران + عکس تغییر چهره بدون آرایش و لاغری عجیب
- تغییرات چهره نقش خنگ ترین بازیگران (لیسانسه ها) بعد از 5 سال - چی بودند و چی شدند؟!
- عکس زیرخاکی از کودکی لیلا حاتمی و لیلی رشیدی
- زیرکی نفیسه روشن در این عکس را ببینید
- دونگ ئی، بانویی که یک تنه مقابل ظلم و ستم ایستاد
- بررسی استایل باحجاب و زیبای هانده ارچل با شال سفید رنگ - شیک و اصیل+عکس
- کلکسیون کلاه محمدرضا شریفی نیا در اتاقش که توسط دخترش به تصویر کشیده شده - ماشالا برا خودش یه پا مغازه ست+عکس
- مینی ژوپ چرمی هانده ارچل او را جذاب تر از همیشه کرد+عکس
- خانم مجری تلویزیون رسما رد داد - تصاویر شوکه کننده تغییر چهره و اندام ندا غفاری بعد 3 سال در 48 سالگی
- تیپ و چهره تازه (مرضیه) سریال بچه مهندس بعد 4 سال
- تغییر چهره غافلگیرکننده (مرضیه مادر فرهاد) در سریال شهرزاد بعد 9 سال !
- این 16 بازیگر ایرانی خوش پوش ترین استایل ها را در تابستان داشتند - از الناز تا بهنوش + عکس
- ژست خاص الناز شاکردوست در کنار قهرمانان المپیک پاریس+عکس
- تغییر چهره (بلال حبشی) فیلم محمد رسول الله بعد 48 سال ! - مرد خاطره ساز ایرانی ها کیست ؟!
- عکس نوزاد ملوس امین زندگانی و الیکا عبدالرزاقی ! - پایان 8 سال در حسرت مادر شدن خانم بازیگر !
- (عکس) تغییر چهره (مشتاقی مربی نقی) سریال پایتخت بعد 11 سال در 72 سالگی
- تولدت مبارک باکلاس برای امیر جعفری از طرف خانواده +عکس
- تغییر چهره زیبای (ناریه زن اول مختار) سریال مختارنامه بعد از 18سال !
- سینا مهراد سِرُم به دست و بین کارتن های کیک و تی تاپ استراحت کرد تا برای نمایشش آماده بشه+عکس - ان شالله زود سرپا بشی
- تصاویر - تغییر چهره (کوزی تکین) سریال کوزی گونی بعد 13 سال در 40 سالگی
- خانم مجری تلویزیون رسما رد داد - تصاویر شوکه کننده تغییر چهره و اندام ندا غفاری بعد 3 سال در 48 سالگی
- تصاویر جذاب تغییر چهره (مینا) سریال مهر و ماه بعد 20 سال - لیلا اوتادی هر روز جذاب تر!
- تغییر چهره جذاب (اعظم مادر خواستگار سمج) سریال خانه به دوش بعد 20 سال
- این 16 بازیگر ایرانی خوش پوش ترین استایل ها را در تابستان داشتند - از الناز تا بهنوش + عکس